یا امام رئوف

مستی همیشه میکنم با یادت

کردم به غلامی سرایت عادت

من را دچار به درد عشقت کردیی

یک شب  کنار پنجره فولادت

یا حسین

عمریست که از عشق شما بی تابم

من بنده ی تو ، و  تو شدی اربابم

هر شب به امید دیدنت در رویا

با دیدن عکس کربلا می خوابم

یا زینب

با قد خمت چه با شکوهی زینب

محکم تو همیشه مثل کوهی زینب

ارباب سفینه النجات است ولی

در کشتی او تو همچو نوحی زینب

یا شیخ الائمه

توی ای امام غریبم چرا زمین خوردی ؟

شما به خاطر دین ما زمین خوردی

میان کوچه هزار بار سجده کردی تو

میان کوچه برای خدا زمین خوردی

طناب و مرکب و نامردمان بی غیرت

شما و پیری و این درد پا ، زمین خوردی

تو هم شبیه ابالفضل مادرت دیدی ؟

که بغض کردی و آقا بی هوا زمین خوردی 

شبیه موج خروشان که در تب و تاب است

بلند گشتی و بعدش شما زمین خوردی

قدت شبیه الف بود گشته ایی چون دال

قدت خمیده و با قد تا زمین خوردی

به مادر تو که آقا جسارتی کردند

شبیه مادرت خیر النسا زمین خوردی

میان کوچه ی تنگی اسیر سلسله ایی

شبیه زینب کبری شما زمین خوردی

تو هم شبیه کبوتر که زخمی و تنها ست

دوباره پر زدی اما بی صدا زمین خوردی

به یاد ناقه و طفلی که بی هوا افتاد

همیشه بوده ایی تو هر کجا زمین خوردی

چرا تمام تنت گشته زخمی ای آقا

دوباره گشته جسارت یا زمین خوردی

حسین

این دل برای تو سراسر شور است

عشقت میان ظلمت دل نور است

هر کس به طواف تو ببندد احرام

حجش قبول و سعی او مشکور است

یا فاطمه المعصومه

از باد گرفتن ز شما نام و نشانی

من ذره ی خاکم که گذشتم ز جهانی

حالا که رسیدم به پر چادر پاکت

بی بی نکند چادر خود را بتکانی

با غصه و درد آمده ام سوی تو بی بی

حا شا که منه غم زده از خویش برانی

عقلم که فدا شد دل من هم به فدایت

ماند ست برایم فقط این عمر جوانی

من بی کس و کارم ، و شما یار غریبان

و الله که من اینم و والله تو آنی

گر ضامن آهو شده سلطان خراسان

تو شاه قمی که به سگی داده امانی

عمریست که دنبال حریم گل یاسم

عمریست که گیرم من از او از تو نشانی

دل تنگ حسینم ، و تو این نوکر خود را

بی بی چه شود گر به حریمش برسانی

.......................................................................

از قوم می نویسم برای بانوی قم

ارباب

مجنون ولی همیشه عاقل هستم

من عبد و مرید مکتب دل هستم

گر ناقصم و بدون معنی اما

در پازل هیئت تو کامل هستم

ای راس روی نی

هر باد میان گیسوی تو تاب می خورد

لطمه شده به صورت مهتاب می خورد