من را سر راه او گدا بنویسید
مدیون عطای مرتضی بنویسید
من وصله ی ناجور و سیاهی هستم
من را ز علی کمی جدا بنویسید
در دفتر عاشقی و در فصل جنون
در صفحه ی نوکران مرا بنویسید
(ایوان نجف عجب صفایی دارد)
این را وسط عرش خدا بنویسید
با ذکر علی ز هر خطر باکی نیست
من را وسط درد و بلا بنویسید
تا شاه کرم هست و امیر دل من
اصلا ز منه گدا چرا بنویسید؟
او را نه خدا بلکه بشر باید خواند
او را نه بشر بلکه خدا بنویسید
بهتر ز خدا نمیتوان حرفی گفت
او را شه ملک لافتی بنویسید
