حسین

این دل برای تو سراسر شور است

عشقت میان ظلمت دل نور است

هر کس به طواف تو ببندد احرام

حجش قبول و سعی او مشکور است

یا فاطمه المعصومه

از باد گرفتن ز شما نام و نشانی

من ذره ی خاکم که گذشتم ز جهانی

حالا که رسیدم به پر چادر پاکت

بی بی نکند چادر خود را بتکانی

با غصه و درد آمده ام سوی تو بی بی

حا شا که منه غم زده از خویش برانی

عقلم که فدا شد دل من هم به فدایت

ماند ست برایم فقط این عمر جوانی

من بی کس و کارم ، و شما یار غریبان

و الله که من اینم و والله تو آنی

گر ضامن آهو شده سلطان خراسان

تو شاه قمی که به سگی داده امانی

عمریست که دنبال حریم گل یاسم

عمریست که گیرم من از او از تو نشانی

دل تنگ حسینم ، و تو این نوکر خود را

بی بی چه شود گر به حریمش برسانی

.......................................................................

از قوم می نویسم برای بانوی قم

ارباب

مجنون ولی همیشه عاقل هستم

من عبد و مرید مکتب دل هستم

گر ناقصم و بدون معنی اما

در پازل هیئت تو کامل هستم

ای راس روی نی

هر باد میان گیسوی تو تاب می خورد

لطمه شده به صورت مهتاب می خورد

منم غلام علی

علی امام من است و منم غلام علی

شراب ناب خدا می چکد ز جام علی

تمام جنت اعلا و هر چه در او هست

تمام آن شده یک جا ققط به نام علی

زمین به لرزه در آمد ،و موج دریا شد

در آن زمان که زمین خورده یک دو گام علی

علی مع الحق و حق ز حیدر کرار

و غیر او نا حق ، و حق تمام علی

به جان هر چه جوانمرد هست نمی دانم

خدای من چه بگویم من از مرام علی

دلم کبوتر مشهد گهی کبوتر اوست

دلم ز بام علی می پرد به بام علی

پری زدم به هوایش ولی نمی دانم

چگونه شد که شدم من اسیر دام علی

مجنون توایم

ذکرت میان سینه غوغا کرده

در دل همیشه روضه بر پا کرده

مجنون توایم و این دلم می ماند

مدیون عنایتی که زهرا کرده

غیر تو کسی مولا نیست

جو دل من از عشق تو طوفانی ست

خورشید دلم به اذن تو نورانی ست

اخبار هواشناسی دل می گفت

این دل ز غم تو تا ابد بارانی ست

از عشق تو دریای دلم مواج است

اعلام شده که وضع من بحرانی ست

تا نام تو گفته ام دلم زلزله شد

عمریست که حاصل دلم ویرانی ست

آتش زده بر کل وجودم عشقت

آقا به خدا که آتش سوزانی ست

محکوم به حبس ابدم ،این دل من

در بند دو ابروی شما زندانی ست

تا کور شود هر آنکه نتواند دید

گویم که به غیر تو کسی مولا نیست

شق القمر

عباس برای خواهرش تاج سر است

در دامن زهرا و علی چون گوهر است

هر چند نگوید او به زهرا مادر

والله که او برای زهرا پسر است

ارباب حسین مدینه ی عشق و صفاست

عباس برای شهر او باب و در است

یک نیم حسین و نیم دیگر عباس

بالله که این معنی شق القمر است

شاگرد کلاس رزم حیدر بوده

در باغ دلاوری حیدر ثمر است

ابروی هلال خود چو درهم بکشد

هر ارتش و هر لشکری زیر و زبر است

ارباب همیشه دست او می بوسید

از بس که ابالفضل شبیه پدر است

هرجا که زینب و رقیه هستند

عباس همان حوالی و دور و بر است

هر کس که بنازد به جمال یوسف

بی شک که از ماه علی بی خبر است

هر کس که دیده تیغ ابرویش را

مجنون شد و شبیه من در به در است

گر در پیه نوری بیا کرببلا

یک سو حریم شمس و یک سو قمر است

امام هادی

تو آب و آینه ای شبیه دریایی

تو از زلال ترین های نسل دنیایی

شده علی نامت ، و مرتضی لقبت

امیر من تو چقدر شبیه مولایی

برای این شدی تبعید هر که دیده تو را

شده هوایی و مجنون بس که زیبایی

ببین که مادر دشمن برای حاجت خود

کند نذر تو آقا تو بس که آقایی

تو از سلاله ی حیدر دلیر و مرد نبرد

ولی شده آقا اقتضا شکیبایی

پدر برای شما روضه ی حسین می خواند

میان هر شب و روز به جای لالایی

برای این تخریب مرقد و حرمت

تو از تبار حسین غریب زهرایی

دوباره پر زده دل به سوی بام حسین

به رسم عاشقی و به رسم شیدایی

ببین که بیتابم برای کرببلا

برات من شده آقا لنگ امضایی

مادر

بخشید خدا به احمدش کوثر را

باغ گل یاس و عطر نیلوفر را

از بس که نبی به فکر امت بوده

بخشید به او شفیعه ی محشر را

با آمدنش میان فرهنگ لغت

تغییر بده تو معنی ابتر را

لو لاک سروده حق برای زهرا

آمد که خدا خلق کند حیدر را

آمد که  وقت غربت شاه نجف

یاری کند علی جنگ آور را

از هیبت او خدا به خود می بالد

یک دم که او به سر کند معجر را

احمد مدینه و علی چون در اوست

آمد که نام او گشاید در را

شیعه به زینب و حسین و عباس

تبریک بگو تولد مادر را